|
De Dijk nu voor alle leeftijden
25 maart 1997 - NRC Handelsblad
Concert: De Dijk. Gehoord: 20/3 Max, Amsterdam. Herhaling: 28/3 Lantaarn, Hellendoorn; 29/3 Hedon, Zwolle; 30/3 Paasrock, De Meern; 3/4 Oosterpoort, Groningen; 4/4, 5/4 Het Paard, Den Haag; 6/4 Lindefeesten; Samberk. Tournee t/m mei.
De Dijk is de Nederlandse Oasis. Misschien niet in stijl van songschrijven, en ook niet wat betreft de presentatie. Maar in de manier waarop De Dijk een zaal weet te bespelen zit wel een overeenkomst met de Engelse groep. Vanaf het vierde nummer had er in de Max in Amsterdam geen noot meer uitgevoerd hoeven worden. Als zanger Huub van der Lubbe alleen de songtitel van een nummer had genoemd en de eerste woorden had gefluisterd, zou het publiek de rest moeiteloos hebben aangevuld.
De Dijk presenteerde in Amsterdam zijn nieuwe cd, De Stand van de Maan. Al verandert er per cd weinig aan het muzikale idioom, de groep slaagde er met de vorige, De Blauwe Schuit (1994), toch weer in een nieuw publiek te bereiken. Vandaar dat de zaal van de Max gevuld was met alle leeftijden. Er waren de oudere liefhebbers die waarschijnlijk het soul- en bluesgeluid van de groep waarderen, en de jonge fans die zich uitleven in het meezingen en zwelgen in de emotionele lading die de groep, ondanks haar understatement-teksten, weet uit te dragen.
Zo zingt Van der Lubbe in het nummer Nu Even Niet op de nieuwste cd over tassenvrouwtjes en junkies, maar op zo'n manier dat ook deze fenomenen bijna gezellig worden. Soms varieert Van der Lubbe subtiel op zegswijzen, zoals in Heb Je Het Hart waar hij zingt: 'Heb je een hart / heb je een hart / ..of heb je het hart niet'.
Live lijkt De Dijk steeds hechter en bondiger te worden. In een piramidevormige opstelling stonden de bandleden op het podium. Pianist/gitarist Pim Kops hamerde op de toetsen als Jerry Lee Lewis, en speelde tussendoor ook mandoline. De blazers klonken passend zwaar en massief, en Huub van der Lubbe kleedde zich onder het spelen steeds verder uit. De zaal ging al bij voorbaat plat, alleen een polonaise ontbrak nog. Want op één belangrijk punt onderscheiden de fans van De Dijk zich van die van Oasis. Het enthousiasme is gelijkwaardig, maar bij het publiek van De Dijk ontbreekt de opstandigheid. De aanhang heeft een uitsluitend positieve houding.
Geschreven door: Carvalho, Hester
| |
Als jij het niet meer weet
