|
De Dijk nóg beter
05 september 2002 - Volkskrant
In de twintig jaar dat De Dijk bestaat, is de groep uitgegroeid tot een zeldzame constante in de Nederlandse popmuziek. Een nieuwe plaat van De Dijk is altijd goed, en de optredens in het hele land zijn steevast ruim van tevoren uitverkocht. Dus wat valt er nog over De Dijk te beweren anders dan dat het weer is gelukt een gloedvolle, bezielde rockplaat te maken met minstens twee hitsingles erop?
Bijvoorbeeld dat de groep weer beter is geworden. Hun nieuwe, tiende, studioplaat Muzikanten Dansen Niet is opnieuw een tikkie beter dan verwacht, en die progressie zit 'm in de arrangementen en de productie. Het lijkt wel alsof niet Antonie Broek & JB Meyers maar Mitchell Froom de plaat heeft geproduceerd, zoveel lagen kent de plaat. En als een Los Lobos op zijn best paart de groep voorzichtig experiment aan een traditioneel rockidioom.
Al stelde Van der Lubbe zelf zondag in tv-programma Zomergasten dat hij eigenlijk niet kon zingen: een Freek de Jonge is hij nou ook weer niet. Sterker nog, in bijvoorbeeld de opzwepende Joe South-compositie Ga In Mijn Schoenen Staan zingt hij een heel gospelkoor naar huis. De plaat klinkt gevarieerd en kent alleen in In Nederland en November een paar mindere momenten, ofschoon de tekst van November wel weer prachtig melancholiek is.
De Dijk: Muzikanten Dansen Niet. Mer cury/Universal.
Geschreven door: Gijsbert Kamer
| |
Als jij het niet meer weet
